واقعۀ نوژه
پایگاه شاهرخی همدان بهعنوان مبدا و محور عملیات انتخاب شد. این پایگاه به خاطر:
- دارا بودن هواپیما
- نزدیک بودن به تهران
- خارج از شهر قرار داشتن
- وجود عناصر مستعد وقابل جذب
انتخاب شد.
اهداف
با شروع عملیات قرار بود ابتدا منزل سید روحالله خمینی و چند نقطۀ دیگر از جمله باند فرودگاه مهرآباد بمباران شوند. پس از بمباران هوایی، صدا و سیما، ستاد نیروی زمینی ارتش، ستاد کل ارتش، پادگان حر، پادگان قیصر، پادگان جمشیدیه و زندان اوین باید توسط کماندوهای تیپ ۲۳ نوهد تسخیر میشدند.
پس از این پیروزی با اعلام حکومت نظامی به مدت 2 روز قدرت توسط نظامیان مهار شود.در این 2 روز ارتباط ایران با دنیای خارج قطع می شد. پس از 48 ساعت وضع به حال عادی بر می گشت و عفو عمومی اعلام می شد و شاپور بختیار که هنوز به طور قانونی نخست وزیر ایران بود قدرت را به دست می گرفت. (به گفتۀ رهبران کودتا)
شکست
کلیه برنامهها تا ۴۸ ساعت قبل از کودتا طبق برنامه پیش میرفت، اما شب قبل از حادثه یکی از خلبانانی که برای کودتا پیش بینی شده بود دچار تردید شده و پس از مشورت با مادرش شدت تردیدها و تشویقهای او با مخالفت مادرش افزایش مییابد و سرانجام وی موفق به ملاقات با سید علی خامنهای شده و اطلاعات موثر و کارا از کودتا را تا مقدار زیادی افشا میکند.
همچنین یکی از درجه داران تیپ ۲۳ نوهد هم به ستاد مشترک مراجعه و جریانی مشابه را بازگو میکند.
البته از خیانت حزب توده نیز نباید به راحتی گذشت. بسیاری نیز با سازمانهای اطلاعاتی خارجی را در شکست نوژه دخیل می دانند.
ستاد خنثی سازی کودتا
بلافاصله ستادی مرکب از واحدهای سپاه پاسداران، گروه مهندسی، انجمن اسلامی نیروی هوایی ارتش و تعدادی از پرسنل نیروی زمینی ارتش و عدهای از کماندوهای تیپ ۲۳ نوهد به نام ستاد خنثی سازی کودتا تشکیل میشود.
بلافاصله پس از بررسی اطلاعات، طرح حمله به پایگاه نوژه و پارک لاله که محل تجمع ۴۰ تن خلبانان کودتا بود، کشیده شد عملیات خنثی سازی کودتا با حضور نیروهای سپاه پاسداران و عدهای از کارکنان ارتش آغاز شد و پس از محاصره پایگاه نوژه، نیروها وارد عمل شدند و کودتاگرها را دستگیر کردند. برخی هم موفق شدند فرار کنند. ادامه کار هم که برای دستگیر شده ها کاملاً مشخص بود: محاکمه و حکم از پیش مشخص اعدام.
محکومیت عوامل
همه عوامل و رهبران این کودتا از جمله سرهنگ زادنادری، سرهنگ هادی ایزدی، سرهنگ ایرج خلف بیگی، تیمسار محققی، ستوان ناصر رکنی، سرهنگ داریوش جلالی، استوار عبدالعلی سلامت، استوار غلامحسین قایق ور، سرهنگ رحمت الله خلیفه سلطانی، سرگرد کوروش آذرتاش و... در دادگاههای انقلاب در سال ۱۳۵۹ به اعدام محکوم شده و تیرباران شدند.
سرانجام
این کودتا در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۵۹ خنثی شد و خمینی پس از عملیات خنثی سازی کودتا (۲۰ تیر ۱۳۵۹) در حسینیه جماران در سخنرانی عنوان کرد:
توطئهای که معلوم است چنانچه موفق به کشفش هم نشده بودیم وقیام هم کرده
بودند مردم آن را خفه میکردند.ما از این امور ترس نداریم. ما از قشرهای خودمان
میترسیم شما صنف روحانیت اگر چنانچه کارهایی خدا نخواسته انجام دهید که از چشم ملت
نیفتد ولو در دراز مدت، آن روز است که دیگر فانتوم لازم نیست خود ملت شما را کنار
میزنند ومله هم بی هادی کاری نمیتواند انجام بدهد...من خوفم از این است که ما
نتوانیم، روحانیت نتواند آن چیزی که بر عهده اوست صحیح انجام دهد .
۴/۱۹/۱۳۸۷ ۰۱:۵۵:۰۰ قبلازظهر
|
برچسبها:
تاریخ
|
This entry was posted on ۴/۱۹/۱۳۸۷ ۰۱:۵۵:۰۰ قبلازظهر
and is filed under
تاریخ
.
You can follow any responses to this entry through
the RSS 2.0 feed.
You can leave a response,
or trackback from your own site.
0 دیدگاه:
ارسال یک نظر